sobota, 22 października 2011

***

w moim niebie aniołowie
przychylni ciszy
chodzą na palcach
bosymi stopami
strącają marzenia
wprost na twą pościel
K.


Z Twojego nieba,
co wieczór
przychodzi Anioł.
Przysiadając na brzegu łóżka,
ręką pełną ciszy
układa do snu moje zmarszczki.
Co wieczór
z Twojego nieba
kapie na pościel
deszcz ciepłych myśli.
Co noc
śnię sny Twojego nieba
którymi napełniasz poduszki.
T.


październik 2011
o
Etykiety:

5 komentarzy:

  1. Anonimowy22 października 2011 10:21

    .......podglądam , choć czuję się intruzem.....cudnie współbrzmią te wiersze......
    Majka

    OdpowiedzUsuń
  2. Blue22 października 2011 14:37

    wyjątkowe to. :)
    choć pewnie - jak zwykle. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. słodko-winna22 października 2011 22:57

    Maju, poczuj się jak wyglądany niecierpliwie gość. Jesteście tu wyglądani z radością:)


    Itako:)

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy22 października 2011 23:55

    K ma rację. Dodam tylko, że wiersze cieszą dwa razy bardziej, kiedy pojawiają się pod nimi komentarze.
    Bez Was jest smutno.

    T.

    OdpowiedzUsuń
  5. wg1088 listopada 2011 21:48

    Fajnie tu pooddychać z Wami poezją.

    OdpowiedzUsuń

Grosik za Twoje myśli...

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Szepty - Parapluie

Zamknięty w pawlaczu daleki jestem zimie. Kurz kołysze me skrzydło nietoperza - stygnę. Nie tak dawno w pogoni za tęczą łzy chwytałem garś...

Z zaczytania

  • Wieża
    Coraz spokojniej cię mam, gdy się oddalasz. Już nie rozdrapuję ciemności - po drugiej stronie nieba białe żagle obiecują swobodę od siebie. ...
  • "Drobnochwila"
    Moja nadzieja czyści skrzydła w czerwieni gasnącego słońca szykuje sobie strój w domu dobry anioł miejsce mości dobrze mieć swój k...
  • Schody
    Uratuj mnie powtarzasz każdego poranka każąc opowiadać sobie jutro. Przysiadam na brzegu łóżka pozwalając słowom walczyć czekam aż oswoją w ...