9.

jesteś we mnie
sierpniem mi mijasz
wrzosów fioletem
odlotem ptaków

jesteś we mnie
czerwienią ust się rodzisz
w oczu zamyśleniu

jesteś we mnie
i słów mi brakuje
by nazwać
tę wąską przestrzeń między nami

jesteśmy
głosów echem
co ciszą w nas zapadły
K.


Puk, puk.
Kto tam?
- Jutro.
Skądeś przyszło?
- Z wczoraj.
Innej drogi nie było?
- Nie było.
To, co ty za jutro jesteś?
- Dzisiejsze.
Coś kręcisz. Nie wiem czy cię wpuszczę.
- To sobie pójdę.
Jak to? I nie będzie ciebie wcale?
- Nie będzie.
Jak mam cię wpuścić skoro nie wiem, co przynosisz?
- Niosę ciebie.
To będę jeszcze jutro?
- Póki co nie chcesz mnie wpuścić.
Wolałbym cieszyć się na jutro, niż się go obawiać.
- Nie obawiaj się jutra póki puka.
T.


W niecierpliwym kołataniu jutra
rumienię się przeszłością
zdyszany czas
drepcze na starej wycieraczce
zakłopotanie chwyta go za rękaw
do jutra
szepcze dziś
nietknięte słowem
K.


sierpień, 2007