A jeśli

A jeśli tylko mi się zdajesz
czym jest uporczywe trwanie
w otulinie twoich słów ?

K.


Nie wiem,
ale każdej głosce uchylam nieba
jakby się działo święto,
nie cyzeluję
raz jeden przeciągam dłonią
by im wyprężyć grzbiet.
To wszystko
i już wiadomo
każde słowo, każdy wers
kołysze swoją prawdę.
T.







moja prawda
z lekkim niedosytem
smakuje przeszłość
jest wypadkową tego co było i jest
każde wtrącenie smakuję czubkiem pióra
poetka we mnie leciutko się przeciąga
z uśmiechem
K.


grudzień 2019

(jeśli niebo) kołysania

jeśli niebo jest w morzu
to może w niebie jest
miejsce dla książek nienapisanych,
wierszy ułomnych,
które rodzą się w bólu
umarły nieczytane?

K.

połykam dzień za dniem

byle nie potknąć się o światło

umarł już ostatni wiersz

zostały nam tylko piosenki?

T.

od rana chodzi za mną piosenka

szerokim largo kładzie się cieniem

a to jesień chłodem wieje

spod drzwi listy wymiata

cicho tu u mnie

deszcz wystukuje SOS

K.

chciałbym uciec

przed tobą

przed sobą

przed jesieni podartym płaszczem

w sen

chciałbym być skurwysynem

ale akurat łapię pierze

w zimowe poduszki

scherza gram

kiedy za ciemno

przed tobą

przed sobą

na parapetach rozkładam miękkie

żeby pukaniem nie budzić złego

niech nie będzie ‘jak dawniej”

T.

Wczoraj nie wraca

śmieje się w kułak

listopad czeka by rozciąć pierzynę pęłną śniegu

starymi ścieżkami snują się spojrzenia

nie ma ucieczki

przed nami

grudzień szyje buty

straszy mrozem

K.

październik/listopad 2019